بهينه سازي پرس و جو در پايگاه داده هاي توزيع شده

چكيده:

مسأله بهينه سازي پرس و جو در پايگاه داده هاي توزيع شده در مقياس بزرگ ماهيتاً NP-سخت است و حل آن مشكل مي باشد. پيچيدگي بهينه ساز با افزايش تعداد رابطه ها و تعداد پيوند ها در يك پرس و جو افزايش مي يابد. تحقيقاتي در مورد يافتن يك الگوريتم مناسب به منظور دست يافتن به راه حلي بهينه خصوصاً در مواقعي كه اندازه پايگاه داده ها افزايش مي يابد انجام گرفته است. استراتژي هاي بهينه سازي متعددي در اين مقاله مرور شده و مطالعات نشان مي دهند كه عملكرد بهينه سازي پرس و جوي توزيع شده در مواقعي كه الگوريتم بهينه سازي كولوني مورچه اي مورد استفاده قرار مي گيرد بهبود خواهد يافت.

بیان مساله :

با كمك شبكه هاي ارتباطي پرسرعت امروزي تحقيقات بسياري به توسعه مقرون به صرفه ترين و كارآمد ترين تكنيك ها براي پردازش پرس و جوهاي پيچيده در محيط پايگاه داده هاي توزيع شده اختصاص يافته است. يك پايگاه داده هاي توزيع شده مجموعه اي از پايگاه داده ها است كه باهم ارتباط منطقي داشته و بر روي يك شبكه كامپيوتري توزيع شده اند تا عملكرد، قابليت اطمينان، دسترسي پذيري و پيمانه اي بودن سيستم هاي توزيع شده را بهبود دهند.

پردازش پرس و جو ها در محيط هاي توزيع شده نسبت به محيط هاي متمركز بسيار سخت تر است چون داده ها از لحاظ جغرافيايي در مكان هاي متفائتي هستند و پردازش پرس و جو شامل انتقال داده ها بين مكان هاي متفاوت هم مي شود. بازيابي داده ها از مكان هاي مختلف را با نام پردازش پرس و جوي توزيع شده مي شناسند (DQP). پردازشگر پرس و جو داده ها را از پايگاه داده هاي موجود در چندين محل در يك شبكه انتخاب كرده و پردازش را بر روي چندين CPU انجام مي دهد تا به يك مجموعه نتايج واحد براي پرس و جو دست يابد. سه مرحله اصلي در پردازش پرس و جوي توزيع شده وجود دارد.

كلمات كليدي: برنامه اجراي پرس و جو، پايگاه داده هاي توزيع شده، الگوريتم كولوني مورچه، استراتژي هاي جستجو.