اختلالات صوتی در گفتار كودكان دارای پروتز حلزون شنوایی توسط هوشمند مصنوعی

چکيده

اختلالات صوتی در گفتار كودكاني كه از پروتز حلزون شنوایی و سمعك استفاده مي كنند در این گفتار توسط پی سی اسکریپت به طور کمّی سطح بندی شد. تولید گفتار در این کودکان یک عمل مهارت پذیر بوده و با به دست آوردن فیدبک شنوایی به تدریج ویژگیهای آوایی گفتار آنها به افراد طبیعی نزدیک می شود. 4 سطح برای کیفیت صوت این کودکان در نظر گرفته شد که شامل : سطح1: کودکانی که آواسازی هدفمند دارند و از کلمات به صورت تقلیدی و خود به خودی استفاده می کنند. سطح 2: کودکانی که آواسازی هدفمند دارند ، از کلمات استفاده می کنند، از جملات و عبارات کوتاه به صورت تقلیدی استفاده می کنند.

سطح 3:کودکانی که آواسازی هدفمند دارند ، از کلمات استفاده می کنند. از جملات و عبارات مختلف به صورت خود انگیخته استفاده می کنند و سطح4: کودکان نرمال بدون سابقه ناشنوایی که به عنوان مرجع به کار گرفته شده است. در این مطالعه 30 کودک شرکت کردند . ویژگی های اختلالات صوتی شامل فركانس پايه ، فركانس فرمنتهاي اول تا سوم و نسبت آنها، شدت نسبی صوت، ميزان خيشومي شدگي (نازالیتی)، ضرایب ویولت و ویژگیهای غیرخطی شامل بعد فرکتال ،آنتروپی تقریبی، نمایی لیاپانوف از 5 کلمه ” ماشین، ” مار” ، “موش” ، “گاو” و “موز” استخراج شد و سپس توسط سیستم شناخت بر اساس اختلاف ویژگی های صوتی، سطوح معرفی شده تفکیک شدند.

این تحقیق نشان داد که سطوح تعریف شده ، تا میزان حداکثر 96.94% قابل جداسازی هستند. خروجی این تحقیق می تواند به عنوان یک سامانه مستقل از گوینده عمل کرده و به عنوان یک تست کمک تشخیصی به گفتار درمان در تعیین سطح و وضعیت گفتاری کودک یاری رساند.

مقدمه ای بر بحث اختلالات صوتی:

بهبود تولید گفتار در انسان و جلوگیری از اختلالات صوتی در ارتباط تنگاتنگ با بهبود شنوایی قرار دارد. به عبارت دیگر تا زمانی که شخص قادر به شنیدن آنچه خود می گوید نباشد ، نمی تواند به طور صحیح صحبت نماید. فرايند توليد گفتار در افراد ناشنوای بدون سابقه شنوایی یا کسانی که در زیر سن5 سال ناشنوا شده اند بسيار ناقص است، زيرا اين افراد قادر به شنيدن صداي خود(فيدبك شنوايي)و ديگران نيستند و فاقد هر گونه پیش زمینه ذهنی در مورد اصوات هستند